ไปที่เนื้อหา

  2. → ดูโปรไฟล์: กระทู้: Alena Declair


Alena Declair

เป็นสมาชิกตั้งแต่ 12 ก.ค. 2015
ออฟไลน์ ใช้งานล่าสุด เมื่อวานนี้, 11:48 PM
*****

กระทู้ที่ฉันเริ่ม

ห้องทำงานของ [Alena Declair]

20 กุมภาพันธ์ 2022 - 05:26 AM

original.gif

 

A L E N A

D E C L A I R

 

- - - - - - - - - - - -

A.K.A.

 

BYERS BOI

TOFFYQUEEN

PINEW00D

 

- - - - - - - - - - - -

recent works

 

Lorian Square (postpone)

raybrina | chance

- Might as well be spring, me

yarrow beers | feels like it's already mabon

 

- - - - - - - - - - - -

thanks for reading!


yarrow beer | feels like it's already mabon

20 กุมภาพันธ์ 2022 - 05:26 AM

 

YARROW BEER
(noun.) pairings ; eztela and milistier

 

feels like it's already mabon

one shot : byers boi
 

- - - - - - - - -

 

              อากาศย่างยูลสู่ใบไม้ผลิขยับเคลื่อนเพียงน้อย ต่างกับคู่ตาสีน้ำข้าวที่เคลื่อนคล้อยมองตามแสงจันทร์ที่ทอดตัวสู่ลานอันสงัดเงียบในคืนจันทร์เต็มดวงหลังร้านลูน่าบุฟเฟต์ โสตประสาตหูสดับเสียงกระทบแผ่วเบาราวเครื่องดนตรีชิ้นเล็กจากที่กึ่งไกล ชวนให้ปลายนิ้วที่กำลังเกลี่ยขวดเบียร์เล่นอยู่นั้นหดนิ้วออกแลผินใบหน้าหันไปมองต้นเสียงเล็กน้อย ยามนั้นเองที่ฝ่ายผู้มาเยือนก็เลิกเรียวคิ้วขึ้นสูงราวกับประหลาดใจที่ได้เจอเธอ ณ ที่แห่งนี้
 
              ราวกับเวลาหยุดนิ่งเพียงประเดี๋ยวก่อนต่างฝ่ายจะเบี่ยงสายตากลับไปสู่ธุระส่วนตัวของตน ดังเช่นทุกครั้งนอกเวลางาน ไร้เสียงสนทนาที่โต้ตอบอย่างฉับพลันยามความเห็นต่าง ไร้สีหน้าแลแววตาที่บ้างก็ขมวดคิ้วมุ่นหรือคลายยามต้องตกลงบางอย่างร่วมกัน ความทั้งเข้ากันได้และไม่ได้ของเขาและเธอเปรียบเป็นเครื่องดื่มรสติดหวานเนื้อดีสักแก้วที่ปรุงด้วยเครื่องเทศรสอ่อนชวนแสบจมูกหากรั้นจะดื่มลงไป
 
              ทว่าในวันนี้แปลกกว่าทุกวัน เจ้าของนามสกุลมิลิสเตียร์หยุดอาการเหม่อลอยไว้เท่านั้นเพราะเงาของร่างสูงโปร่งเบื้องหลังที่ทาบผ่านเสียจนแสงจันทร์บนพื้นโต๊ะเลือนไปอีกทิศ เอลินอร์รู้สึกคล้ายกับถูกรบกวน แต่อีกใจก็คิดว่าเขาลงเคลื่อนตัวออกไปในไม่ช้านี้ เว้นเสียแต่เสียงทุ้มติดแหบคล้ายคนเพิ่งตื่นนอนจะเอ่ยคำขอที่ไม่คาดคิดขึ้น
 
              “นั่งด้วยได้หรือเปล่า”
 
              วิธีพูดอย่างสั้นห้วนจนหลายคนมักเผลอเข้าใจว่าไม่น่าฟังในครั้งนี้ทำให้ผู้แทนจากเผ่าแฮกลังเลอยู่ครู่ สุดท้ายก็กดศีรษะลงเชิงอนุญาต โชคดีที่อย่างน้อยผู้หวนคืนก็มิได้รุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวมากเกินไปด้วยการนั่งทิ้งห่างไปอีกฝากหนึ่งของโต๊ะตัวยาว ทั้งเว้นระยะอย่างพอดีและทั้งไม่ได้ห่างจนเหมือนไม่ได้มาด้วยในคราวเดียวกัน บ่อยครั้งที่เธอมักไม่เข้าใจพฤติกรรมของเขาสักเท่าไรแต่เอลินอร์ก็ไม่ได้ใส่ใจนัก เพราะมันไม่ได้มีผลกระทบต่อการทำงานของเธอ
 
              แต่ท้ายที่สุดแล้ว ในบางครั้ง... เพียงบางครั้งเท่านั้นที่เสี้ยวหนึ่งของความคิดจะเผลอครุ่นคิดพิจารณาถึงความเป็นไปได้ถึงการเข้าหาอย่างไม่มีปี่ขลุ่ยของเขา เฉกเช่นครั้งนี้ ขอนั่งด้วย แต่ไม่เปิดปากชวนสนทนาสักคำ ช่างประไร เธอมาดื่มคนเดียวอยู่เป็นประจำอยู่แล้ว และไม่มีความจำเป็นที่จะต้องชวนคุยหากมันจะจบลงด้วยเรื่องงานอย่างทุกครั้ง
 
              ปลายสายตาเห็นเจ้าของร้านปรากฏตัวขึ้น มีเสียงพูดคุยสั่งเครื่องดื่มที่ลดเสียงลงไม่ให้เป็นการรบกวนเธอ หญิงสาวไม่ได้สนใจฟังเพราะมัวแต่ปล่อยสายตาเลื่อนตามเมฆบนฟ้าที่สลายตัวบังเงาจันทร์ รู้ตัวอีกทีเสียงเปิดขวดแอลกอฮอล์สักประเภทก็ดังขึ้น ความเงียบกลับสู่บริเวณ เหลือเพียงเธอและเขาทว่าต่างสถานที่จากห้องประชุมบนหอคอยสีงาช้างเป็นหลังร้านบุฟเฟต์ที่ตรอกเวราเนีย ช่วยไม่ได้หากมันจะผ่อนคลายลงแต่ยังคงอึดอัดอยู่สามในสี่ส่วน 
 
              เธอไม่สนใจอีกครั้งและคงจะไม่สนใจไปอยู่เรื่อยหากเขาไม่ดื่มเสียจนศีรษะหล่นฟุบลงกับโต๊ะ
 
              เอลินอร์เหลียวสายตาไปหา เลิกเรียวคิ้วขยับนัยน์ตาสีน้ำข้าวสังเกตอีกครั้ง เวลาผ่านไปนานจนเข้าสองยามครึ่ง ผู้หวนคืนที่เหมือนคนเป็นทุกประการนั่งดื่มเพียงไม่กี่ชั่วโมงก็คอพับร่วงลงไปกองกับโต๊ะ เธอเห็นฝ่ามือข้างขวายกขึ้นลูบส่วนหน้าผากที่กระแทกโต๊ะ รอยสลักหลังฝ่ามือเรืองขึ้นเพียงครู่ ส่วนมืออีกข้างวางแก้วเครื่องดื่มลงราวกับสัญญาณพักยก แลระหว่างที่สังเกตการณ์อย่างเผลอตัวนั้นจึงได้สบกับคู่ตาสีเหลือบเขียวที่เลิกขึ้นมามองพอดี 
 
              เป็นครั้งแรก... แม้ตามจริงจะไม่ใช่ครั้งแรก แต่นักพินิจศิลป์แห่งฟลอเรนไทน์มิได้มีโอกาสสบมองบ่อยนัก ประกายสีผสมที่แฝงอยู่ในรูปกลมของตาสะท้อนภาพของเธอแจ่มแจ้ง อาจด้วยมนตร์ของจันทร์เต็มดวงที่อำนวยให้วิสัยกระจ่างปรากฏต่อหน้า เวลาเคลื่อนช้าลงหนึ่งระดับเช่นที่เมฆคล้อยผ่านจันทร์เพียงเสี้ยวแต่ไม่บดบัง ครานี้ความเงียบมิได้ชวนอึดอัด ทว่ากลับทำให้ผ่อนคลาย สังเกตแม้ความเคลื่อนไหวเพียงนิดของนัยน์ตาโศกที่ตกปลายคิ้วลง คลายความตึงคู่เปลือกตาที่หย่อนลงเล็กน้อย ทว่าขณะที่เธอจะเอื้อนเอ่ยเสนอให้เขากลับไปพักผ่อน ริมฝีปากเรียบคู่นั้นกลับขยับพูดก่อนในจังหวะเดียวกัน
 
              “ผมคุณสีน้ำตาลตั้งแต่เกิดหรอ” 
 
              สีหน้าครุ่นสงสัยของเอสเตลาชวนให้คิดว่าเขาเพิ่งสังเกตหรือ ขณะนิ่งเงียบไปเพียงครู่ด้วยความไม่เข้าใจนั้นเอง ชายหนุ่มก็เอียงใบหน้าเล็กน้อย พักแก้มไว้กับมือซ้ายที่ยกแก้วขึ้นมาคล้ายรอจิบ ทว่าเหมือนความสนใจจะถูกพักทิ้งไว้ต่อหน้าเอลินอร์เสียแทนที่จะเป็นเครื่องดื่มในแก้ว นัยน์ตาสีผสมของเขาเจือไออุ่นประหลาด น่ามองแต่ซับซ้อนเกินพื้นที่สมองเธอจะว่างพอทำความเข้าใจ คงคิดเรื่องงานมากถึงไม่มีเวลามาพินิจเรื่องเหล่านี้ แต่เธอกลับไม่ได้เร่งร้อนจะละความสนใจออกไปอย่างเคย คราวนี้อาจเพราะสงสัยว่าเขาจะพูดอะไรต่อหลังตัดสินใจพยักหน้ารับ
 
              เรียวริมฝีปากคลี่เป็นรอยยิ้มละไม ไม่เคยเห็นจากคนตรงหน้ามาก่อนอย่างแน่นอนในความทรงจำ แก้วเครื่องดื่มสีใสของเอลิออนโซ่ไกวด้วยปลายนิ้วเรียวอย่างนักดนตรี แว่วเสียงจากต่างหูเงินข้างที่กระทบชนกับแก้ว เขายิ้มให้ ปลายจมูกที่ไม่ได้เชิ่ดขึ้นอย่างปกติพร้อมคู่แก้มที่เรื่อสีให้รู้อาการอยู่ว่ากำลังมึนเครื่องดื่ม คำพูดที่สื่อสารออกมาฟังไม่เข้าใจในคราวเดียวคล้ายกับพร่ำถึงสิ่งอื่น แต่ดวงตาที่ไหลตามเรือนผมก่อนกลับมาสบตาระบุว่าเขากำลังพูดถึงอะไรอย่างชัดเจน
 
              “เมเปิลผลัดใบแรกยังไม่น่ามองเท่านี้ ว่าไหม”
 

- - - - - - - - -

 

feels like it's already mabon

then at the end, i fall for you

 

thanks for your attention

address your comments here!

ห้องทำงานของ [Alena Declair]


  1. โลกเวทมนตร์
  2. → ดูโปรไฟล์: กระทู้: Alena Declair
  3. คำสงวนสิทธิ์และนโยบายความเป็นส่วนตัว
  4. © Copyright 2013 สงวนลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2556 Muggle-V.com