ข้ามไปที่เนื้อหา

Bertha Magarog


กระทู้แนะนำ

  • Root Admin

HHfSpE2riGJWPoV_SmANLjhL48NMGoHzpC2tVwR7tj346MdU3z4niD6F7Xbu7iEaCZxrAK6CBWIKaDKQ5-M3wrseytoPvzx1hIIVhQHxU09NX5KM0J-YKIN_zjZaSaDYhrzrQKWjBt1JorRYVQrdJpA

เบอร์ธา มาการอค

/ เบอ - ท่า มา - กา - ร็อก /

 

w_HRcgixA0bePIBUvLhw9Vcc30eVioZQjMWuhVL3J9V51xsUTUoIAAOCYNit3OjTKVjZnebJrxY1qmrkDBkRmyGfjyfufs7EkxDv0z80CMNp2Xc6JgjWWfJ5pL5pr8XgppPFwxxcIpHvofVegnNbRu4

 

General Information

 

วัน/เดือน/ปีเกิด: 23 พฤษภาคม 2001

อายุ: 22 ปี

เพศสภาพ: หญิง

เพศวิถี: แพนเซ็กชวล

 

สีผมตามกำเนิด: บลอนด์เข้ม

สีตาตามกำเนิด: น้ำตาลเข้ม

ความสูง: 171 cm / 5’ 6”

น้ำหนัก: 67 kg / 147 lb

สีผิวตามกำเนิด: Pale Ivory

ตำหนิที่เห็นได้ชัดเจน: ไฝเล็ก ๆ ที่ข้อมือขวา

ลักษณะการแต่งตัว: มักจะสวมเสื้อออกไปทางโทนสว่างสดใสเป็นส่วนใหญ่ ในช่วงใบไม้ร่วงถึงหน้าหนาวเบอร์ธาชอบที่จะใส่เสื้อที่แขนเสื้อยาวเกินมือเป็นพิเศษ แต่สุดท้ายเวลาทำงานเธอก็ถกมันขึ้นอยู่ดี

อื่น ๆ ตามที่ต้องการ: นิยมไว้ผมสั้นในหน้าร้อน แต่บางครั้งเธอจะปล่อยให้ยาวจนถึงกลางหลัง

 

k1FCaM4kZPD5d2rw2REC0lx3fi-2E7xGI6YxjZJs0cUrnDmI1Bz4taazxBIzpNpNSpS7rzIFUbwrmFnda3MM5EMDVp-rS0GizElmJS5TO8F0c6E8qeLFgUXHJ4EgSc6Pk7r6JO-tfYcHwQbgadJR4Gs

 

Personality

 

ส่วนมากชอบใช้ชีวิตอย่างคนขี้เกียจและเอื่อยเฉื่อยอย่างเห็นได้ชัด เป็นคนประเภทที่บอกว่ามีธุระแต่จริง ๆ แล้วนอนกอดแมวไปวัน ๆ 

 

เธอจะดูสดใสและมีแรงเมื่อมีสิ่งที่อยากทำจริง ๆ โดยไม่แยแสว่าคนอื่นจะมองอย่างไร แต่สนใจเรื่องของคนอื่นอย่างชัดเจน นอกจากนั้นมักยิ้มบาง ๆ จนติดเป็นนิสัยไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นก็ตาม หากสนทนากับเธอแล้วต้องการรู้อารมณ์ ให้ลองสังเกตที่ตาของเธอดี ๆ เพราะมีแค่ตาของเธอเท่านั้นแหละที่ซื่อสัตย์กับคู่สนทนา

 

k1FCaM4kZPD5d2rw2REC0lx3fi-2E7xGI6YxjZJs0cUrnDmI1Bz4taazxBIzpNpNSpS7rzIFUbwrmFnda3MM5EMDVp-rS0GizElmJS5TO8F0c6E8qeLFgUXHJ4EgSc6Pk7r6JO-tfYcHwQbgadJR4Gs

 

Background

 

เบอร์ธา เบรค (Bertha Breck) เกิดที่โคโลญ ประเทศเยอรมนี เธออาศัยอยู่กับย่าในร้านเบเกอรีเล็ก ๆ ริมฝั่งแม่น้ำไรน์ เนื่องด้วยพ่อและแม่เสียชีวิตจากโรคที่ไม่อาจรักษาได้ เบอร์ธาใช้ชีวิตวัยเด็กร่วมกับแวรี่ เรียนรู้วิธีการใช้ชีวิตอย่างแวรี่ และศึกษาการอบขนมปังและการใช้สมุนไพรต่าง ๆ จากสูตรของร้าน

 

เด็กหญิงรับรู้ถึงการมีอยู่ของเวทมนตร์และชุมชนผู้วิเศษที่อยู่กระจัดกระจายทั่วโลกจากคำบอกเล่าของผู้เป็นย่า ในยามค่ำคืน คุณย่ามักเล่าตำนานปรัมปราและเรื่องราวการใช้ชีวิตของชุมชนผู้วิเศษทั่วโลกให้ฟัง เบอร์ธาตัวน้อยมีเรื่องโปรดของเธออยู่สามเรื่อง ชุมชนลับแลของชาวบาลาดัต, แซกการ์และชาวเอวา, และการร่ายรำของนางไม้และผู้วิเศษ (ในปัจจุบัน เธอนึกขอบคุณคุณย่าเป็นอย่างมากที่ไม่เล่าเรื่องของชาวมาจิสเตอร์แบบละเอียดให้ฟัง) ครั้นอายุได้ 14 ปี ย่ามอร์เก็นตัดสินใจพาเธอเดินทางออกจากเมืองโคโลญด้วยเงินที่สะสมจากการเปิดร้านเบเกอรี มุ่งสู่ดินแดนเก่าแก่อย่างซอร์เซอรา เพื่อให้หลานเพียงคนเดียวของเธอได้ใช้ชีวิตอย่างผู้มีเวทมนตร์สักที

 

ระหว่างการเดินทาง หญิงชราเล่าเรื่องราวของการร่ายรำระหว่างนางไม้และผู้วิเศษอีกครั้งหนึ่ง ถึงแม้ว่าเด็กหญิงจะเอ่ยทักท้วงว่านี่ยังไม่ถึงเวลานอน หญิงชรายิ้มอย่างใจดี ก่อนที่จะตั้งต้นเล่า

 

“ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว เหล่ามาจิสเตอร์ผู้ซึ่งหลีกหนีจากผืนแผ่นดินอันเป็นเทือกเถาเหล่ากออย่างฮายเรมไฮม์ได้พลัดหลงเข้าไปสู่ป่าหมอกหนาอันไร้ที่สิ้นสุด ชนกลุ่มน้อยผู้อ่อนแอ หลงทางและไร้ซึ่งกำลังใด ๆ ถูกช่วยเหลือโดยเหล่านางไม้ผู้อาศัยอยู่ในป่านั้น ถึงแม้ว่าจะมาจิสเตอร์เคยกระทำสิ่งที่เลวร้ายที่สุดไป แต่นางไม้เหล่านั้นกลับอ่อนโยนและใจดีกับผู้หลีกหนีกลุ่มนั้น

 

พวกเขาตัดสินใจปักหลัก ณ ที่แห่งนั้น โดยมีสิ่งแลกเปลี่ยนเป็นการใช้เวทมนตร์เพื่อพรางป่าที่เปี่ยมไปด้วยเวทมนตร์นั้นจากผู้ไร้ซึ่งเวทมนตร์ พวกเขาขับขานเสียงเพลงและร่ายรำไปกับเหล่านางไม้ อวยพรให้ผืนป่าสมบูรณ์ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข จนกระทั่งการแพร่กระจายของการทำเกษตรและความเจริญถูกแพร่เข้าสู่ผืนป่าที่เคยอยู่อาศัย ทำให้ชนกลุ่มน้อยนี้ต้องแตกแยกกระจายไปยังพื้นที่อื่น ๆ ของยุโรป

 

โดยเอริคและมาร์เชล หนึ่งในลูกหลานตัดสินใจเดินทางมายังเมืองโคโลญ ตั้งรกรากและใช้ชีวิตที่แห่งนั้นจนถึงวาระสุดท้าย ในที่สุดเรื่องราวการอยู่อาศัยภายในผืนหมอก ก็ได้แปรเปลี่ยนมาเป็นนิทานกล่อมนอนประจำบ้าน ในชื่อที่แท้จริงอย่างเสียงกระซิบแห่งป่าหมอก หรือมากรารุค”

 

เด็กหญิงเกิดความสงสัยขึ้นมามากมาย ซึ่งถึงแม้ว่าเธอจะถามคุณย่าไปทุกอย่างแล้ว แต่วัยเด็กของเธอทำให้เธอเข้าใจเพียงแค่ว่า เธอเป็นลูกหลานของคนที่อยู่ในนิทาน ไม่นานนักหลังจากที่ถึงซอร์เซอรา และเธอเริ่มใช้ชีวิตด้วยตนเองได้ คุณย่าก็ได้จากโลกไปอย่างสงบ

 

วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว หญิงสาวได้พบกับหนึ่งในลูกหลานร่วมบรรพบุรุษอย่างพารูดา ก่อนตัดสินใจตั้งตระกูลมาการอคเพื่อฟื้นฟูประเพณีประจำตระกูล และถึงรองรับผู้ร่วมสายเลือดมากรารุค ภายใต้นามสกุลดังกล่าวนั้นเองที่เธอจบการศึกษาจากเอลฟ์ประจำบ้าน รวมถึงมีโอกาสได้ทดลองหลายสิ่งหลายอย่างที่เธออยากจะทำ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็หยุดการทำงานทั้งหมดลง และกลับมาอยู่ที่บ้านตลอดเวลา พร้อมแมวส้มที่ชื่อว่ากิงโกะ

 

คุณเป็นพ่อมดแม่มดสายใด: ไม่เจาะจง

 

k1FCaM4kZPD5d2rw2REC0lx3fi-2E7xGI6YxjZJs0cUrnDmI1Bz4taazxBIzpNpNSpS7rzIFUbwrmFnda3MM5EMDVp-rS0GizElmJS5TO8F0c6E8qeLFgUXHJ4EgSc6Pk7r6JO-tfYcHwQbgadJR4Gs

 

Preference and Others

 

สิ่งที่ชอบ

หมอก, ภูเขา, ป่า, ทะเล • ชาทุกชนิด • เมอริเน่คาเฟ่ • ดนตรี, งานศิลปะ • แมว • คน (ที่ไม่คุยกับเธอ)

 

สิ่งที่ไม่ชอบ

คน (ที่คุยกับเธอ) • งาน • การเดินทาง • ปลา, มะเขือเทศ, กระเทียม, มะกรูด, ซูกินี่ • งู

 

อื่น ๆ ที่อยากระบุเพิ่มเติม

มีสัตว์เลี้ยง เป็นแมวส้ม ชื่อกิงโกะ

spacer.png

ลิงก์ไปยังความคิดเห็น
ผู้เยี่ยมชม
กระทู้นี้จะปิดเพื่อตอบกลับในอนาคต
×
×
  • สร้างใหม่...