Root Admin Sorcery World โพสต์ 16 มีนาคม Root Admin แชร์ โพสต์ 16 มีนาคม ชื่อเวทมนตร์ของคุณ : Weisse Forrester ออกเสียงว่า : ไวซ์ ฟอเรสเตอร์ วัน/เดือน/ปีเกิด : 31/10/198X อายุ : ไม่ระบุ เพศสภาพ : หญิง เพศวิถี : ไม่ระบุ รูปพรรณสัณฐาน สีผมตามกำเนิด : ผมบลอนซ์ สีตาตามกำเนิด : สีฟ้า ความสูง : 129 เซนติเมตร น้ำหนัก : 30 สีผิวตามกำเนิด : ขาวเหลือง ตำหนิที่เห็นได้ชัดเจน : รอยแผลเป็นที่นิ้วก้อยมือขวา ลักษณะการแต่งตัว : เนื่องจากสายเลือดคนแคระของเธอการแต่งตัวที่เยอะเกินไปอาจจะทำให้การเดินทางไปไหนมาไหนไม่คล่องตัวมากนัก เธอจึงเลือกใส่เสื้อผ้าที่มีความโปร่งทุกชนิด ไม่รุ่มร่าม เน้นให้ร่างกายขยับได้ตามขนาดของตัวได้สะดวก หากมีงานสำคัญ ๆ ก็ยังมีชุดที่สุภาพและสวมใส่สบายตามรูปร่างของเธอ อื่นๆ ตามที่ต้องการ : ไม่มี อุปนิสัย : ไวซ์มีนิสัยที่ค่อนข้างโลกส่วนตัวสูงในระดับหนึ่ง ไม่ชอบความวุ่นวาย เธอมักจะเก็บตัวอยู่ภายในบ้าน จะมีนิสัยที่แยกตามลำดับความสนิท หากพบเจอบุคคลที่ไม่มีความสนิทเลย เธอมักจะไม่เข้าไปใกล้หรือเข้าไปทักทาย นั่นทำให้การมีมนุษยสัมพันธ์ต่อคนอื่นติดลบ เป็นนิสัยที่แก้ยากมากสำหรับเธอ แต่ถ้าหากสนิทกันพอสมควรแล้วระยะห่างนั้นจะลดน้อยลงมาก เธอจะเป็นคนที่พูดค่อนข้างเก่ง คุยสัพเพเหระได้ตลอด อัธยาศัยดี เข้ากับคนสนิทได้ค่อนข้างง่าย ประวัติ : ไวซ์เป็นผู้วิเศษครึ่งคนแคระสาวที่อาศัยอยู่กับพ่อและแม่ในสถานที่แห่งหนึ่งที่ห่างไกลจากผู้คน ช่วงเวลาในวัยเด็กเธอมักจะเดินเข้าไปในตลาดเพื่อดูน้ำสีสันสดใสที่อยู่ในขวดวางเรียงรายกันอย่างสวยงามและน่ากิน เจ้าของร้านเห็นเธอมองขวดเหล่านั้นบ่อย ๆ จึงเกิดความเอ็นดู และเรียกไวซ์เข้าไปภายในร้าน เมื่อเท้าเล็กย่างก้าวเข้าไปสีสันเหล่านั้นวิบวับส่องประกายเหมือนเห็นเหรียญทองวิบวับอยู่ตรงหน้า ดวงตากลมเป็นประกายเมื่อมองขวดเหล่านั้นด้วยความตื่นเต้น บางขวดมีรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาด บางขวดก็ดูค่อนข้างน่ากลัว คุณเจ้าของร้านใจดีก็เล่าเรื่องราวต่าง ๆ รวมถึงที่มาที่ไปของน้ำยาแต่ละชนิด แต่ช่วงเวลานั้นเธอไม่ได้ใส่ใจคำพูดเหล่านั้นเลย ตากลมทำได้เพียงมองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นเต้น เมื่อโตขึ้นเธอจึงได้รู้ว่าน้ำยาส่วนใหญ่ล้วนเป็นยารักษา บ้างก็เรียกว่าโพชั่นตามแต่ละคนสะดวกเรียก คุณเจ้าของร้านใจดีจึงมอบน้ำยาชนิดหนึ่งให้เธอเก็บไว้เป็นที่ระลึกเนื่องจากร้านแห่งนี้จะปิดตัวลงแล้ว สาเหตุนั่นก็คือเธอมีจดหมายเรียกตัวให้ไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง กาลเวลาเปลี่ยนไปจากเด็กน้อยในวันนั้นสู่หญิงสาวที่ส่วนสูงเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อยตามสายเลือดของเธอ เธอโบกลาพ่อแม่ที่กำลังปาดน้ำตาเพราะลูกสาวคนสวยจะออกเดินทางที่มีเป้าหมายอยู่ภายในใจ หญิงสาวสะพายย่ามภายในนั้นบรรจุเสบียงแห้งที่สามารถเก็บไว้กินได้หลายเดือน มือเล็กหยิบแผนที่(ที่วาดขึ้นเอง) ออกมาจุดหมายปลายทางคือสถานที่แห่งหนึ่งที่เรียกว่ากระท่อมปรุงยา การเดินทางที่กินเวลานับเดือนในที่สุดสิ่งที่ไม่ใช่กระท่อมก็ปรากฏอยู่ตรงหน้า คนตัวเล็กก้มลงมองแผนที่อีกครั้ง ทุกเส้นทางเธอจะทำเครื่องหมายเอาไว้นั่นเป็นสิ่งที่ยืนยันได้ว่าเธอไม่ได้หลงทางแน่นอน สถานที่ตรงหน้าเป็นสถานที่แห่งหนึ่งที่เธอไม่รู้จัก ความลังเลเกิดขึ้นทันทีภายในใจเปรียบเสมือนมีคนตัวเล็กกระซิบอยู่ทางซ้ายขวา ‘อย่าเข้าไปนะเธอมีจุดหมายไม่ใช่เหรอ’ เข้าไปสิ ๆ ที่นี่อาจจะเป็นที่เธอตามหาก็ได้นะ’ เธอสะบัดหัวไล่ความคิดที่สับสนเล็กน้อย สุดท้ายความลังเลนั้นก็ถูกทำลายโดยตัวเธอเอง ไวซ์เดินเข้าไปในสถานที่แห่งนั้นซึ่งเรียกว่า ‘โลกเวทมนตร์’ ซึ่งเป็นสถานที่ที่ทำให้เกิดเป้าหมายใหม่ในใจของเธอ ส่วนกระท่อมปรุงยานั้นเอาไว้วันหลังแล้วกัน ระหว่างทางก็ได้พบกับพ่อมดหนุ่มที่มีเคราหนาที่ชวนเธอคุยตั้งแต่เข้ามายังโลกเวทมนตร์ ไม่ว่าจะไปที่ไหนเขามักจะตัวติดกับเธอเสมอจนสนิทกันถึงขั้นที่ปรึกษากันได้ทุกเรื่อง และเริ่มต้นเป้าหมายใหม่คือการสร้างตระกูลเพื่อเป็นสถานที่พักพิงต่อกัน คุณเป็นพ่อมดแม่มดสายใด : ไม่เจาะจง สิ่งที่ชอบ : ชอบอยู่คนเดียว ชอบอยู่กับคนที่สนิท ชอบสายลม ชอบท้องฟ้ายามค่ำคืน ชอบกินของอร่อย ๆ ชอบดอกกุหลาบ ชอบสีขาว ชอบสะสมสินค้า Limited Edition (ถึงแม้บางครั้งจะลืมก็ตาม) สิ่งที่ไม่ชอบ : ความวุ่นวาย ความขี้เกียจของตัวเอง (แก้ยากชะมัด) อาการหลงลืมของตัวเอง การเซ้าซี้ ความไม่เป็นระเบียบ คนที่เรียกชื่อหรือพิมพ์ชื่อเธอผิด อื่นๆ ที่อยากระบุเพิ่มเติม : ความขี้เกียจเป็นสิ่งที่น่ากลัว ลิงก์ไปยังความคิดเห็น
กระทู้แนะนำ