Root Admin Sorcery World โพสต์ 27 มีนาคม Root Admin แชร์ โพสต์ 27 มีนาคม ชื่อเวทมนตร์ของคุณ: Bernard Mont ออกเสียงว่า: เบอร์นาร์ด มอนต์ วัน/เดือน/ปีเกิด: 2 พฤษภาคม อายุ: 19 ปี เพศสภาพ: ชาย เพศวิถี: ยังไม่ค้นพบตัวเอง (ค่อนไปทางไบเซกชวล) รูปพรรณสัณฐาน สีผมตามกำเนิด: ดำ สีตาตามกำเนิด: ดำ ความสูง: 173 น้ำหนัก: 55 สีผิวตามกำเนิด: น้ำนม ตำหนิที่เห็นได้ชัดเจน: - ลักษณะการแต่งตัว: ไม่ค่อยมีเซนส์ด้านแฟชั่น หากเป็นสีผ้าที่เลือกเองมักสวมสีดำกับผ้าใบเป็นหลัก วันไหนมีดวงควานมือหยิบสีขาวมาสวมได้ก็จะไม่ดูเหมือนกำลังจะไปงานศพคนอื่นหนึ่งวัน น้อยนักที่จะเห็นเขาเลือกสวมชุดสีอื่น แต่ถ้าคนอื่นเลือกให้หรือโดนบังคับใส่ก็ไม่บ่อยเท่าไหร่ ไม่สวมเครื่องประดับ แต่ชอบใส่หมวก อื่น ๆ ตามที่ต้องการ: ดวงตาโตและมีรอยยิ้มรูปหัวใจ ชวนให้นึกถึงเพนกวิน (ที่เก๋ามาก ๆ) อุปนิสัย: ไม่ใช่คนที่โดดเด่นเท่าไหร่หากไม่นับอุปนิสัยที่ชอบพูดจากวนประสาทไปบ้าง ความเชื่อมั่นอย่างสุดซึ้งว่าตัวเองเก๋านักเก๋าหนา กับการรู้สึกตัวช้าจนน่าตกใจ รับรองได้ว่าเขาจะเป็นหนึ่งในชายหนุ่มอายุสิบเก้าที่ซ่าและบ้าบิ่นที่สุดเท่าที่ผู้คนเคยพบเห็น เบอร์นาร์ดไม่ใช่พวกที่มีความทะเยอทะยานเท่าไหร่ แต่จะทำงานที่ได้รับมอบหมายได้อย่างดีเยี่ยมและมีความอดทนต่อแรงกดดันค่อนข้างสูง ไม่ใช่ผู้นำที่ดี ขณะเดียวกันก็ไม่ใช่ประเภทที่จะยอมเป็นผู้ตามได้โดยง่าย (เว้นแต่จะแลกด้วยค่าตอบแทนที่งดงาม) ประวัติ: ทั้งพ่อและแม่ของเขาเป็นดรายแอด กระนั้นก็มีเชื้อสายของผู้วิเศษที่ตกทอดจากบรรพบุรุษรุ่นใดก็ไม่ทราบหลงเหลือมาให้เบอร์นาร์ดแทนตัวได้ว่า พ่อมดครึ่งดรายแอด ได้อยู่บ้าง ชีวิตวัยเด็กของเขาไม่ได้มีเรื่องน่าสนใจสักเท่าไหร่ เติบโตมาอย่างปกติและผาสุกที่สุดเท่าที่ดรายแอดเด็กผู้ใช้ชีวิตอยู่กลางป่าไพรคนหนึ่งจะทำได้ แต่สิ่งหนึ่งที่น่าสังเกตคือในขณะที่ดรายแอดส่วนมากนึกคึกคะนองอยากสัมผัสกับชีวิตที่สามารถใช้ไปร่วมกับหยาดฝนได้โดยไม่ต้องเจ็บไข้ได้ป่วย ลูกชายของครอบครัวมอนต์ออกจะแฮปปี้ดี๊ด๊าดีกับข้อจำกัดดังกล่าว มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยเมื่อเทียบกับการสามารถสื่อสารกับพืชนานาพันธุ์ได้ จะมีก็แต่น่ารำคาญไปบ้างที่ต้องกักตัวอยู่แต่ในบ้านเมื่อฤดูฝนมาเยือน การอาศัยอยู่ในแนวเขาสู่เขตแดนลึกลับทำให้ โลกเวทมนตร์ ไม่ใช่ชื่อสถานที่แปลกหูเท่าไหร่ กระนั้นก็ไม่เคยได้มีโอกาสแวะเวียนไปเห็นกับตาตัวเองอย่างใครเขาหรอก นานทีมีหนจะได้ยินเสียงเล่าอ้างถึงความดีความงามส่งต่อกันเป็นทอด ๆ จากพฤกษาต้นหนึ่งสู่อีกต้น ในที่สุดความอยากรู้อยากเห็นที่สะสมมาแรมปีก็ได้รับชัยชนะ เบอร์นาร์ดออกเดินทางสู่ดินแดนที่ว่าตัวเปล่า หมายเอาไว้ว่าในเมื่ออยู่ใกล้กันเพียงนี้ก็แค่จะไปให้เห็นกับตาตัวเองเฉย ๆ แล้วค่อยกลับ ทว่าเมื่อถึงที่หมายจริง ๆ กลับถูกรั้งให้อยู่ต่อเรื่อย ๆ ด้วยความตื่นเต้นและสนอกสนใจในวัฒนธรรมและกิจกรรมที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน คุณเป็นพ่อมดแม่มดสายใด: ไม่เจาะจง (ขนาดเพศวิถีของตัวเองยังหาไม่เจอเลย ถามอะไรอะ ยากจัง) สิ่งที่ชอบ: ขนมหวาน ขนมอบ กลิ่นขนมปังอบใหม่ ผลไม้ สิ่งที่ไม่ชอบ: ฤดูฝน กลิ่นอับชื้นบนผ้า อื่น ๆ ที่อยากระบุเพิ่มเติม: ดรายแอดต้นพลับที่ชอบคุยกับดอกเดซี่มาก ๆ ลิงก์ไปยังความคิดเห็น
กระทู้แนะนำ