Root Admin Sorcery World โพสต์ 3 เมษายน Root Admin แชร์ โพสต์ 3 เมษายน Don't you want to stay with me? “ไม่ว่างครับ จีบตัวเองอยู่คนอะไรไม่รู้หล่อฉิบหาย” “ถ้าหน้าตาผมไปสะดุดส้นตีนใคร ก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ เพราะว่าผมมันหล่อ” “เครียดจังเลย เครียดที่ตัวเองเกิดมาหล่อ ตอนเด็กเทพเจ้าเผลอ ทำผมร่วงจากสวรรค์ผมเลยมาอยู่ที่โลก แต่ก็นะ ถ้าความหล่อผมไปแยงตาใครก็อย่าลืม ใส่แว่นตานะเดี๋ยวตาบอด แต่ถึงจะใส่แว่นตา ความหล่อผมก็ยังทะลุเข้าไปได้” ชื่อเวทมนตร์ของคุณ : Laurent Blossom ออกเสียงว่า : โลรองต์ บลอสซัม วัน/เดือน/ปีเกิด : 12/12/XXXX อายุ : XX ปี เพศสภาพ : ชาย เพศวิถี : หญิง รูปพรรณสัณฐาน สีผมตามกำเนิด : โอนิกซ์ สีตาตามกำเนิด : นัยน์ตาน้ำตาลเอนสตาไทต์ ความสูง : 195 cm. น้ำหนัก : 80 kg. สีผิวตามกำเนิด : ผิวเรียบเนียนและค่อนข้างขาวอมชมพู ตำหนิที่เห็นได้ชัดเจน : ท้ายทอยสักรูปมังกร ซึ่งตอนที่เลือกสักลายนี้เพราะมันเจ๋ง มังกรเปรียบเสมือนราชา ลักษณะการแต่งตัว : ไม่มีสไตล์การแต่งตัวชัดเจนเนื่องจากไม่ว่าจะแต่งตัวแบบไหน ก็ดูดีอยู่เสมอ จึงแต่งตัวตามอารมณ์ในช่วงเวลานั้น ๆ แต่ชุดที่ใส่บ่อยที่สุดคือชุดลำลองธรรมดา ๆ เสื้อเชิ้ตแขนยาว กางเกงสแล็ก อื่นๆ ตามที่ต้องการ : ร่างกายสูงยาวเข่าดี รูปร่างสมส่วนสมบูรณ์แบบ ทั้งน้ำหนักและรูปร่างที่สมดุล มีไหล่กว้างและมีกล้ามแต่ไม่บึกจนน่ากลัว ทั้งความสูงที่เจริญเติบโตกว่ารุ่นเดียวกัน แขนทั้งสองข้างแข็งแรง หน้าท้องมัดกล้ามซิกซ์แพ็กเห็นได้ชัดเป็นลอน ๆ นิ้วมือยาว มีกลิ่นกายดอกไฮยาซินธ์ยิ่งเหงื่อออกเยอะมากเท่าใดกลิ่นจะหอมหวานมากขึ้น ใบหน้า : ใบหน้าหล่อเหลาดุจดังรูปปั้นประติมากรรมอันล้ำเลอค่าควบคู่นัยน์ตาน้ำตาลเอนสตาไทต์คมกริบแสนเย็นยะเยือกคล้ายราชาผู้เย่อหยิ่ง ชวนให้ผู้คนที่ได้ลอบมองรู้สึกใจอ่อนระทวยไปกับโครงหน้าราวฟ้าประทาน แม้แต่มวลมนุษย์ไม่อาจเอื้อม ขอเพียงแค่ชายตามองเล็กน้อยเหล่าอิสตรีหรือบุรุษเพศ พร้อมพลีกายด้วยความเสน่หา ลุ่มหลงดุจตกในห้วงภวังค์ สายตาที่มีความเฉียบคมดั่งเหยี่ยว ริมฝีปากมีปากขนาดสอดคล้องกับใบหน้า มีเนื้อริมฝีปากที่เนียน ผ่องใส ไม่แห้งกร้าน มุมปากเชิดขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากหยักหนา จมูกโด่งเป็นสัน เก็บความรู้สึกได้ยอดเยี่ยมมีความลึกลับคล้ายหมอก ไอน้ำ และฝน ที่ดูสวยงามดึงดูดใจ คิ้วเข้มมีเสน่ห์ดกดำ ฉายา : สไมล์ , แมงดา อุปนิสัย : เป็นคนขี้เล่น เอาแต่ใจ บางทีก็จริงจังจนน่ากลัว เป็นคนที่มีบุคลิกค่อนข้างซับซ้อน มั่นใจในตัวเองสูง ปั่นประสาทเก่งเล่นจิตวิทยาตลอด เจ้าเล่ห์แสนกลเพทุบาย ปั้นยอหว่านล้อมคนเก่ง มนุษยสัมพันธ์ดี และเป็นคนที่มีเสน่ห์มาก ๆ เป็นคนรักตัวเอง และอารมณ์ดี ไม่ขุ่นมัวง่าย เมื่อไหร่ก็ตามที่เบื่อหน่ายก็จะเงียบ หลบหามุมส่วนตัว เป็นคนกินเก่งแต่เพราะชอบออกกำลังกายจึงทำให้มีรูปร่างดีและมีกล้ามเนื้อเยอะ งกเงินขั้นสุดยอด ไม่ชอบใช้เงินตัวเองในการซื้อใช้จ่ายของฟุ่มเฟือย มักหลอกล่อใช้เสน่ห์ให้สาว ๆ เป็นฝ่ายเปย์เสมอ เป็นคนหัวสมัยใหม่ ไม่ชอบอยู่เฉย ๆ มักหากิจกรรมทำเล่น เข้าหาเป็นมิตรกับคนได้ง่าย มีพลังงานบวกทำให้ผู้คนให้ความสนใจกับการคุย(?) ความอดทนสูงเวลาโดนด่าปั้นหน้าแย้มยิ้มได้ตลอด ยากที่จะอารมณ์เสียหรือหัวร้อนต่อสิ่งใด ไม่ค่อยใส่ใจเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับสาว ๆ ที่โดนเขาจีบ ‘อย่าเชื่อในคำหวานที่โลรองต์พูดจะดีกว่า’ เพราะเขาไม่เคยมีความรู้สึกเข้าใจหรือรับรู้ความรักที่แท้จริง ชีวิตสำหรับเขามันคือการแสดง สามารถหลั่งน้ำตาออกมาแม้จะไม่ได้รู้สึกเสียใจ เอ่ยพร่ำเพ้อบอกรักได้เสมือนรักจริง เป็นดั่งบทละครฉากใหญ่ที่ต้องเล่นจนกว่าจะจบบทบาท —————— ◦°•♛•°◦ —————— Warning มีการกล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างผู้ใหญ่และผู้เยาว์ที่ยังไม่ผู้เยาว์บรรลุนิติภาวะ ประวัติ : โลรองต์เกิดในครอบครัวตระกูล ‘เจฟฟ์’ พ่อแม่เสียชีวิตตั้งแต่อายุได้ 2 ขวบกว่า ๆ จะเรียกว่าเขากำพร้าพ่อกำพร้าแม่ตั้งแต่จำความได้ มีเพียงรูปถ่ายอย่างเดียวเปรียบเสมือนของดูต่างหน้า ไร้ซึ่งความทรงจำเกี่ยวข้องกับบุพการี เด็กชายถูกครอบครัวทางฝั่งแม่รับมาอุปการะเลี้ยงดูแต่ ความอบอุ่นไม่อาจเทียบผู้ให้กำเนิด เด็กชายขาดที่พึ่งทางจิตใจมี ‘อา’ คนเดียวที่คอยมาเติมเต็มความรู้สึกนั้น อาของเขาเปิดสถาบันสอนศิลปะป้องกันตัวคาราเต้ พออายุ 5 ขวบ โลรองต์จึงได้ร่ำเรียนฝึกศิลปะป้องกันตัว อามักจะพูดไว้เสมอ “โลกภายนอกมันโหด แกต้องเข้มแข็งกว่านี้” โลรองต์เริ่มทำงานตั้งแต่ 12 ปี รับทำงานทุกอย่างไม่ว่างานจะหนักแค่ไหนด้วยรูปร่างและส่วนสูงที่โตกว่ารุ่นวัยเดียว งานส่วนใหญ่จึงเป็นประเภทใช้หน้าตาล้วน ๆ กระทั่งชีวิตได้พลิกผันเมื่อเจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่สนใจในตัวเขา เป็นคนคอยส่งเสียเลี้ยงดู จ่ายค่าเทอมและค่าอื่น ๆ จิปาถะต่าง ๆ แถมไม่ต้องทำงานเหมือนที่ผ่านๆมาอีกแล้ว โลรองต์เปลี่ยนมาเริ่มหลอกเข้าหาผู้หญิงที่โตกว่ามีฐานะ หลอกพวกเธอด้วยคำพูดหวาน ๆ กับการดูแลเอาใจใส่ เท่านี้เขาก็ได้เงินมาอย่างง่าย ๆ โดยไม่ต้องลำบากทำอะไรเลยด้วยซ้ำ เป็นคนปากดีพอตัวมีเรื่องทะเลาะชกต่อยกับพวกอันธพาลใกล้ๆบ้านเป็นประจำ ก่อนใกล้จบ Grade 12 อาผู้เป็นที่พึ่งทางจิตใจเดียวก็ตายอย่างปริศนาภายในบ้าน หมอชันสูตรไม่พบสาเหตุการเสียชีวิต เขาพยายามก้าวเดินไปข้างหน้าพร้อมกับรอยยิ้มกวนประสาทหวังลืมความเศร้า การกวนประสาทคนอื่นให้อารมณ์เสียจึงกลายเป็นงานอดิเรกไปโดยปริยาย โลรองต์มีเพื่อนสนิทสุดซี้เพียงคนเดียว ‘ดาร์เรลล์’ เพื่อนในห้องไม่มีใครคบ พวกเขาเลยต้องมาคบเป็นเพื่อนกันเอง สันดานเดียวกันเข้าใจความคิดกันมากที่สุด ฟังดูอาจตลกร้าย แต่มันเป็นเรื่องจริง ไม่ค่อยมีใครอยากสนิทสนมกับเขาสักเท่าไหร่ ใบหน้ายียวนกวนเบื้องหน้าสร้างความไม่พอใจให้ทั้งเพื่อนร่วมห้อง รุ่นน้อง รุ่นพี่ แม้กระทั่งอาจารย์ยังปวดหัว ถ้าไม่ติดว่าเป็นคนเรียนเก่งคงโดนไล่ออกจากไฮสกูลไปแล้วละมั้ง ข้อดีที่ภาคภูมิใจเพียงอย่างเดียว ความหล่อ ส่วนข้อเสียเยอะเกิน อาทิตัวอย่างเช่น แมงดา พวกผู้หญิงมักเรียกชายหนุ่มแบบนั้น เกาะผู้หญิงกินไปวัน ๆ คำพูดเหล่านั้นไม่เคยทำให้เขาเก็บมาคิดมาก เพราะมันคือเรื่องจริงทั้งหมด ดูเหมือนเขาจะหน้าด้านหน้าทนเกินกว่าจะโดนคำพูดคนอื่นมาบั่นทอนจิตใจ วันหนึ่งในช่วงฤดูหนาวโลรองต์ ขนของย้ายเข้าหอเช่าใหม่ ส่วนบ้านอากับสถาบันสอนศิลปะป้องกันตัวถูกขายให้นายหน้าราคาหลักสิบล้าน เงินที่ได้จากการขายที่ดินนำมาใช้หมุนเวียน กระทั่งบังเอิญเจอหนังสือประหลาดเล่มหนึ่ง ต่อมความอยากรู้อยากเห็นกระตุ้นให้เขาตัดสินใจเปิดอ่านเนื้อหาภายใน พออ่านจบทำเอานอนไม่หลับไปหลายวัน แท้ที่จริงแล้วตระกูลเจฟฟ์ทางฝั่งพ่อเป็นผู้วิเศษ แม่เองก็เช่นกัน เขามีสายเลือดพ่อมดแม่มดมาตั้งแต่กำเนิด คำถามมากมายวนเวียนในหัว นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย ได้แต่อุทานกู่ร้อง เพื่อสงบสติอารมณ์เขาจึงออกไปกวนตีนกลุ่มนักเลงกลุ่มหนึ่ง ซึ่งความกวนตีนกับรอยยิ้มที่พวกมันเห็นแล้วเท้ากระตุกจนเกือบโดนรุมกระทืบ แต่กลุ่มนักเลงพวกนั้นก็ปล่อยโลรองต์ทันทีที่ได้เห็นหน้าตาอันหล่อเหลา หน้าตาดีมีชัยไปกว่าครึ่ง มีอยู่วันหนึ่งสาวที่เลี้ยงดูเขาชวนไปแคมปิงชมธรรมชาติกันในป่าแถบสแกนดิเนเวีย พร้อมกับกลุ่มเพื่อนของเธอคนนั้น ส่วนโลรองต์ได้ชวนเพื่อนสนิทเพื่อนหนึ่งเดียวเพราะมีคนเดียว ‘ดาร์เรลล์’ และนั้นเป็นวันที่จะเปลี่ยนชีวิตโลรองต์ไปตลอดกาล…..ใช่แล้ว จากแค่แคมป์ชิว ๆ แต่กลายเป็นว่าเจอฆาตกรโรคจิตมาร่วมแจม ตอนแรกเขาก็ไม่เชื่อคิดว่าเป็นเพียงการแกล้งกันเล่น ๆ ไหงได้เกือบโดนแทงโชคดีเรียนคาราเต้มาตั้งแต่เด็ก ๆ เขาสู้กับฆาตกรโรคจิตถ่วงเวลาให้คนในกลุ่มหนี ทว่ามันไม่ได้เป็นไปตามอย่างที่หวังไว้ กลุ่มคณะที่มาแคมปิงโดยฆ่าตายอย่างสยดสยองทุกคน โลรองต์กับดาร์เรลล์กลายเป็นผู้รอดชีวิต พวกเขาวิ่งตรงมาเรื่อย ๆ อย่างไม่รู้ทิศรู้ทาง อาจจะตลกไปสักหน่อยอีกหนึ่งปัจจัยหลัก สาเหตุที่ฆาตกรโรคจิตมันพลาดท่าเขาเป็นเพราะ มันตกตะลึงในความหล่อเบ้าหน้าฟ้าประทาน ออร่าสาดส่องแสงประกายระยิบระยับจนฆาตกรต้องยกมือบดบัง และก็ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เขาโผล่เข้ามาในโลกเวทมนตร์ เขาพักอาศัยในบ้านรีเวร่าชั่วคราว ทุก ๆ วันเขามักตั้งคำถามกับตัวเองเสมอ ‘โลกเวทมนตร์ มันเหมาะกับคนอย่างเขาจริงเหรอ? ชีวิตเสเพลในโลกแวรี่ให้ความสุขอะไรได้บ้างนอกจากการควงสาว’ ในเมื่อไม่มีที่ให้อยากกลับและคุณอาที่เคารพก็เสียชีวิตไปแล้ว จึงตัดสินใจไม่คิดหวนคืน ◆ การได้เยี่ยมเยือนปราสาทตระกูลบลอสซัม ทำให้ความจริงอีกเรื่องถูกเปิดเผย โลรองต์ในสมัยอดีตชาติ ก่อนกลับมาเกิดจุติดวงวิญญาณใหม่ บิดาของเขามีนามว่า 'วินเซนโซ่ บลอสซัม’ บุตรชายคนที่ 4 ของผู้นำตระกูลคนแรกไลเซนธัสแห่งบลอสซัม แม้เกิดใหม่ในฐานะโลรองต์ ความผูกพันทางจิตวิญญาณยังคงเชื่อมต่อกันอยู่ วินเซนโซ่เป็นคนที่หมกมุ่นฝักใฝ่ศาสตร์มืด ต่างจากพี่น้อง คนอื่น ๆ ในตระกูลบลอสซัม ศาสตร์มืดที่เขาเรียนรู้คือการถอดวิญญาณออกจากร่าง เนื่องจากภรรยาสุดที่รักป่วยเป็นโรคประหลาด ไม่มีทางรักษาได้ อีกทั้งบุตรชายฝาแฝดทั้งสองดูเหมือนว่าจะป่วยโรคเดียวกันกับภรรยาของเขา วินเซนโซ่จึงพยายามค้นหาวิธีรักษาจนถลำลึกเข้าสู่ศาสตร์มืดเต็มตัว เขาเคยทดลองกับบรรดาสัตว์ต่าง ๆ ซึ่งล้วนได้ผล จึงได้นำมาลองใช้กับร่างของภรรยาและบุตรชายฝาแฝด เขาใช้ศาสตร์มืดเพื่อถอดวิญญาณนำไปใส่ร่างคนอื่นที่แข็งแรง ทว่าวิญญาณผู้วิเศษกับสัตว์นั้นต่างกัน เป็นความผิดพลาดของเขาเองที่ไม่ได้ทดลองกับร่างพ่อมดแม่มดก่อนนำมาใช้จริง และวินเซนโซ่ที่สูญเสียคนรักพร้อมกัน เขาจึงจะใช้ศาสตร์ต้องห้ามคืนชีพวิญญาณคนตาย ‘เทพีนันโทซูเอลลา’ เทพีผู้ดำรงซึ่งวัฏจักรของธารวารีแลชีวาของสรรพสิ่ง บันดาลโทสะที่วินเซนโซ่ไม่สำนึกผิดกับสิ่งที่ทำ และยังพยายามใช้ศาสตร์ต้องห้ามอีกรอบ สาปให้สายตระกูลของวินเซนโซ่จะไม่มีผู้สืบทอดต่อให้มีทุกคนที่เกิดมาจะพบกับชะตากรรมเดียวกัน 'เสียชีวิตก่อนวัยอันควร’ ทำให้ฝาแฝดทั้งสองคน กลับมาเกิดในสายเลือดของวินเซนโซ่ไม่ได้อีก และต้องไปเกิดไปลูกคนอื่นเพื่อกลับมายังตระกูล โลรองต์เป็นตัวแทนแห่ง ดอกไฮยาซินธ์ (Hyacinth) สัญลักษณ์แห่งการเกิดใหม่ หลังได้รับความทรงจำทั้งหมด โลรองต์จึงได้เข้าร่วมตระกูลบลอสซัมอย่างเป็นทางการ —————— ◦°•♛•°◦ —————— คุณเป็นพ่อมดแม่มดสายใด : ดำ สิ่งที่ชอบ : ◇ ขนมหวาน โปรดปรานของหวานๆ เพื่อเป็นการกระตุ้นสมองช่วยในการคิดทั้งในเรื่องที่ดีและไม่ดี ซึ่งนั่นทำให้เขากลายเป็นคนชอบของหวานไปโดยปริยาย ขาดความหวานเหมือนขาดสีสันในชีวิต ◇ เกาะผู้หญิงกิน นั่นเป็นอีกหนึ่งปัจจัยในชีวิต เขาเป็นพวกประเภทขี้เกียจสันหลังยาว ไม่ชอบทำงานหนักถ้าไม่ขัดสนเงินทองจริง ๆ จนโดนผู้หญิงเรียกว่า 'แมงดา' คำนี้อาจดูรุนแรงสำหรับผู้ชายบางคน เพียงแค่เขายอมรับตรง ๆ ว่าเป็นจริง ๆ ◇ ความหล่อของตัวเอง ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่คู่ควรกับคนอย่างเขา หากเลือกได้ขอแต่งงานกับตัวเองดีกว่า เพราะโลรองต์นั้นหล่อเท่แบบเทพชิดซ้าย เทวดาชิดขวาเทพบุตรยังต้องตีลังหนี แบบที่กระจกยังสะท้อนไม่หมด กล้องเวทมนตร์ยังจับไม่ได้ แบบใจสั่นเหมือนแผ่น ดินไหวอย่างแรง และอีกนับคณาทั้งหลายทั่วแผ่นดินนี้ไม่มีใครเหมือน มีเพียงหนึ่งเดียวในโลก และเกินต้าน เกินบรรยายแบบที่สุดจะหาไม่ สิ่งที่ไม่ชอบ : ◆ มีแนวโน้มที่จะภูมิใจในตัวเอง และมั่นใจจนเกินไป ◆ ผู้ชายที่ทำร้ายร่างกายผู้หญิง เขาโคตรเกลียดเข้าไส้ ค่านิยมในอดีต ผู้หญิงมักตกอยู่ ภายใต้อำนาจของฝ่ายชาย มีความเสี่ยงที่จะถูกกระทำรุนแรงทางร่างกายและหรือทางเพศ เขาเคยเป็นแกนนำรณรงค์เสริมความเสมอภาคระหว่างเพศ ‘ดอกไม้ไม่ควรต้องเหี่ยวเฉาเพียงเพราะคนเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง’ ◆ กฎเกณฑ์ อิสรเสรีเป็นวิถีของเขา อย่าเอาคำว่ากฎมากักคนไว้ในกรอบ อื่นๆ ตามที่ต้องการ : ★ คำนิยามแด่ตัวเขาเอง ★ ยอด ดีเลิศ เด็ดขาด อันดับหนึ่ง ศักดิ์สิทธิ์ มหัศจรรย์ ที่สุด สุดยอด เยี่ยม ยอดเยี่ยม เยี่ยมยอด ดีที่สุด เลิศที่สุด ชนะเลิศ เลิศเลอ ดีเด่น สุดเหวี่ยง วิเศษ ฮีโร่ บริสุทธิ์ ล้ำเลิศ ชั้นเลิศ เลิศล้ำ เด็ด หนึ่งเดียว พิเศษ ยอดไปเลย เยี่ยมไปเลย ที่หนึ่งเลย โดดเด่น ปาฏิหาริย์ ★ ดอกไม้ประจำตัว ★ ดอกไฮยาซินธ์ (Hyacinth) ★ ธาตุประจำตัว ★ ธาตุไฟ ★ ราศี ★ พิจิก ★ กรุ๊ปเลือด ★ AB ★ โรคประจำตัว ★ โรคไมเกรน - ทุกครั้งที่ตัดสินใจอย่างรวดเร็วและแผนการที่วางไว้ล้มเหลว อาการปวดศีรษะจะกำเริบ ปวดศีรษะครึ่งซีก บางครั้งอาจเป็นบริเวณขมับหรือท้ายทอย แต่บางครั้งก็อาจเป็นสองข้างพร้อมกันหรือเป็นสลับข้างกัน ★ สัตว์เลี้ยง ★ นกฮูกหิมะขาวบริสุทธิ์ ชื่อว่า ‘คิรัวร์’ ★ งานอดิเรก ★ ฟังเพลง , เล่นดนตรีคลายเหงา , คุยกับกระจก , ดื่มเหล้าชมจันทร์ , ออกกำลังกาย ★ คติประจำใจ ★ ขอโทษที่หล่อแต่ผมไม่ผิด , ไม่ได้นิสัยดีเหมือนหน้าตา ลิงก์ไปยังความคิดเห็น
กระทู้แนะนำ